Battambang en Siem Reap

Battambang is een klein plaatsje (3e stad) tussen Phnom Penh en Siem Reap.Het stadje bezit aardig wat restaurants en toeristenwinkels, waarvan enkele voor goede doelen (kinderen, aids, moeders etc..). Voor velen (en ook voor mij) is het een plaatsje om een beetje ' bij te komen' van de grote stad.

Ik verblijf er in een klein restaurant/guesthouse (Tomato) voor 1,5 dollar per nacht?? Het wordt gerund door een aardige familie. Op de begane grond is een redelijk goed restarant waar veel 'locals' komen, dus hartstikke leuk een paar avondjes zitten kletsen met Cambodjanen.

Een avond ga ik samen met een Tjechisch meisje naar een circus. Het is jaren geleden opgezet door Fransen, bedoeld voor achtergestelde kinderen. Op deze manier kunnen de kinderen kennis maken met kunst, muziek en acrobatiek. Het geniet inmiddels veel bekendheid. De voorstelling startte met een expositie en welkomstdrankje,(ricewine+ sugercane en lime). De expositie was gebaseerd op meer gelijkwaardigheid tussen de Cambodjaanse man en vrouw, die kennelijk ongelijk is en waarin de jongeren werden voorgelicht. Daarna startte in de tent een acrobatiekvoorstelling. De voorstelling was werkelijk adembenemend!! Het waren zo', 15 jongeren tussen 15 en 20 jaar, die een fantastische voorstelling gaven! Zo konden echt alles en met zoveel enthousiasme en energie! Ik kon helaas niet filmen, maar er zijn filmpjes van op You-tube, en ik zal het adres nog even nazoeken.

Battembang is verder redelijk rustig, wel heel erg arm. Ik heb er nog wat gefietst, maar gezien de enorme warmte heb ik het vooral rustig aangedaan en genoten van het lunch/leescafe aan het einde van de straat.

Na een paar dagen ga ik per boot naar Siem Reap. Deze boottocht duurt zo'n 7 uur. Dit is wat mij betreft de mooiste boottocht die ik over de Mekong heb gemaakt. Het begint allemaal heel rustig, maar de toch gaat door hele smalle steegjes en langs huizen op palen, dan passeren we dorpjes op het water, dit zijn zgn 'floating villages'. Alles drijft op het water dus ook winkels en zelfs een restaurant. Het allermooist is dat telkens alle kindjes naar buiten/deuropening rennen om te zwaaien. De kindjes (en vaak ook volwassenen) in Cambodja zijn zo blij om toeristen te zien, dat is echt fantastisch. Allemaal nog heel erg natuurlijk. Uiteindelijk komen we uit op een heel groot meer (Tonle Sap) dat grenst aan Siem Reap. Prachtig.

Aangekomen in Siem Reap, neem ik een Tuk Tuk naar mijn hotel. Valt meteen op dat er geen verharde wegen zijn. Veel stof en 'gehobbel' en dat bij 40 graden. Krijg ik ook nog eens een steen in mijn gezicht:-(

Apsara Dans
In Siem Reap ga ik naar een voorstelling van Apsara Dans, dat is de traditionele dans van Cambodja. Het zijn dames in kleurijke klederdracht die met hun handen en voeten, bijzonder sierlijke bewegingen kunnen maken. Dit alles onder begeleiding van Cambodjaanse muziek. De dans was als gevolg van de oorlog bijna uitgestorven (evenals de culnaire kennis), maar er wordt veel moeite gedaan om dit in stand te houden.

Angor Wat
De volgende dag ga ik met de fiets naar DE tempels!! Waar het natuurlijk allemaal om te doen is...Gelukkig is het een beetje bewolkt. Het is een route langs drie (van de vijf) temples. Ik begin met de bekendste Angor Wat. De grote trots van Cambodja!! Het is moeilijk uit te leggen maar deze tempels zijn zo groot, en zo mooi. helemaal opgebouwd uit hele grote "sandstone' blokken in de jaren 1113-52. Op de muren zijn de levensverhalen van Keizer afgebeeld. en heel veel boedha beelden, echter allemaal zonder hoofd (tijdens oorlog vernield).

Ik bezoek als tweede Angkor Thom, is kleiner (9km2) en meer vernield, maar die vond ik eigenlijk zeker zo mooi. Alle boedha hoofden zijn opgebouwd uit van die grote 'sandstone blokken' echt heel erg mooi.

Als derde Te Prohm, (1186) deze tempel is helemaal vergroeid met wortels van bomen, gigantisch groot. Momenteel wordt deze gerstaureerd door India.

Het is heel moeilijk te beschrijven hoe indrukwekkend deze tempels zijn, daarvoor moet je er volgens mij echt zelf naartoe gaan om te ervaren.

Aan het einde van de dag, fiets ik terug in gezelschap van een Cambodjaans jongetje (8 jaar)wat de hele weg vanuit school, naast mij blijft fietsen en blijft lachen.