Doi Suthep, Tempel

Ik ben net terug van 10 dagen retraite in de tempel van Doi Suthep (Chiang Mai). Het is echt een waanzinnige ervaring geweest!!!

Aankomst
Ik was ruim op tijd waardoor ik nog een uurtje heb kunnen rondlopen in de tempel. Om 14:30 gaan we starten, ik blijk alleen te zijn. Er loopt een oude monik door de ruimte, hij is helemaal vol geschrift getatoeeerd. ik fantaseer dat t het hele verhaal van boeddha is. Ondertussen wacht ik in de ruimte. Ik word kort daarna door een andere monnik gevraagd te komen zitten, het is een jongen van midden 30, kaal hoofd (natuurlijk) met bruine ogen. Naief al ik ben, wil ik en stoel bijschuiven, maar bij vretelt mij op de grond te komen zitten. Ik word er wat lacherig van. Ik krijg vervolgens een spoedcursus meditatie. Als eerste wordt mij uitgelegd hoe respect te tonen voor de boeddha en hem nooit je voetzolen te tonen. Hij gaat op zijn knieen, vouwt zijn handen samen en steekt zijn vingers uit, richting voorhoofd, daarna plat op de grond. Ik hoop dat mij het gaat lukken, want ik maak uit de ernst van de monnik op, dat dit belangrijk is. Daarna mijn medicatiehouding en daarna doet de monnik voor hoe de loopmeditatie te doen. Gelukkig ken ik deze al. Als ik 't goed begrijp worden 't telkens 15 minuten. Hij legt mij uit wat te doen wanneer ik pijn krijg. Ik vraag wat te doen wanneer de pijn onhoudbaar wordt. De monnik legt uit dat je versteld zou staan hoeveel je kan verdragen, er was volgens hem nog nooit iemand tijdens de medicatie overleden... ' verzitten' is dus niet de bedoeling. Daarna word ik gevraagd mee te komen, ik geneer me voor de enorme rugzak die ik voor zijn neus oppak.

We volgen een flinke route achter de tempel (trappetjes/gangetjes) alles prachtig en rustig. Er blijkt een enorme ruimte met gebouwen achter de tempel. Er wonen 60 monniken en ook nog eens medewerkers etc. Ik krijg een schema aangereikt met de tijden voor komende dagen:

5:00 opstaan
5:30 uur Dharma talk
7:00 uur ontbijt
11:00 uur lunch
14:00 uur report
18:00 uur chanting

Ik krijg de sleutel van mijn kamer, echter een heerlijk stil kamertje met een bed en een stoel. Dit had ik nooit verwacht. Nu snel klaarmaken want om 4.00 uur is de opening ceremonie. Ik doe de witte kleding aan die ik gisteren op de bazaar heb gekocht. Ze zijn niet echt 'trendy' er zijn ook nergens spiegels te bekennen. Goeie confrontatie.
De welkomstceremonie is ten overstaande van ' the teacher' een monnik Budisama genoemd. Ik moet een serie onbegrijpelijke teksten (pali)opzeggen, een schaal met bloemen geven en wordt daarna welkom geheten. Hij heeft een enorm vriendelijke glimlach en geeft me opnieuw kort de instructie van het mediteren.

Dag 1 tm 3 waren heel onwennig, ik kon geen ritme vinden, niet lekker slapen, het eten (ondefinieerbaar), vond ik heel moeilijk. Ik ben er een keer ziek van geweest en overige lichamelijke ongemakken.

5:30 uur was er Dharma talk (de leer van de Boeddha). De Teacher (monnik) vertelt dan een uur over het boedhisme,niet stelen, doden, alcolhol, materialisme etc.. wijsheid, reinheid, compassie. Hij bracht bijvoorbeeld een verhaal over 'je eigen weg gaan', ' schoonheid en uistraling komen van binnenuit' , Hoe geluk te vinden in jezelf en het belang van mediteren hierin. Het waren fantastische verhalen met veel praktijkvoorbeelden en ook humor.

Report
Iedere dat om 14:00 uur hadden we een kort gesprekje met de teacher over ons proces en kregen we een nieuwe opdracht erbij.

Chanting
Om 18:00 uur iedere avond gingen we een uur zingen. Dit is een soort ritmisch gebeuren in het Pali. In het begin was het supermoeilijk, maar op het eind vond ik het heel erg leuk. Schijnt ook meditatief te zijn.De monniken deden dit ook in de tempel. De liederen zijn odes, ter ere en dank aan boedha.

Verder was het de bedoeling de hele dag te mediteren, beginnen met telkens een kwartier werd dit iedere dag opgebouwd. Gedurende de dagen vorderde, lukte dit steeds beter en werd het leuker. Ik was met ca 7 mensen uit alle landen, sommige voor een paar dagen sommige ook voor 10. Het was de bedoeling zo min mogelijk contact met elkaar te zoeken, niet te lezen, eten, roken, koffie etc..dit zou afleiden van innterlijk proces. s Avonds waren we vaak in de tempel (zonder toeristen) met de monikken en bewoners en een mega mooi uitzicht over Chiang Mai. Dat was heerlijk.

Al met al was de strekking van de retraite dat je geluk alleen maar ik jezelf kunt vinden en dat je dit kunt doen door te mediteren en mindfull te leven. Dit heb ik afgelopen 10 dagen heel mooi mogen ervaren! De teacher was een fantastische man met een heel groot hart. Ik heb hele mooie foto's gemaakt. Het was echt een fantastisch ervaring!!

Vandaag nog in Chiang Rai en morgenvroeg ga ik met de slowboot over de Mekong naar Laos!! super veel zin in.